Od kwietnia 1942 roku zaczęły krążyć plotki o ewakuacji Oflagu w Bornym Sulinowie i przeniesieniu jeńców do wygodniejszego obozu. Pogłoski te zrealizowały się w maju-od 14 do 17 maja doszło do wymiany pomiędzy jeńcami z naszego obozu a polskimi oficerami z Oflagu IIB w Choszcznie. Bloki II i III zostały przegrupowane do bloku I i IV i czekając na wyjazd do Choszczna byliśmy świadkami przybycia pierwszego kontyngentu Polaków zajmujących nasze dotychczasowe baraki. W ciągu dwóch następnych dni operacje się powtarzały.
Potem opowiemy o przygodach związanych z tą wymianą. Tak, więc, 15 i 17 maja 1942roku, instalujemy się w Oflagu IIB.

Druty otaczają szeroki prostokąt, długi na 380 metrów z zachodu na wschód, szeroki na 240 metrów z północy na południe. W całości, powierzchnia około 91 000 metrów kwadratowych, czyli 9 hektarów. Po odjęciu powierzchni zajmowanej przez druty, terytorium wewnętrzne obozu zajmowało około 85 00 metrów kwadratowych, czyli 8,5 hektara. Do tego prostokątna, to prawda, trzeba dorzucić aneks znajdujący się na północnym-wschodzie, przy drzwiach wejściowych do obozu, budynek , który służył za jadalnię, mieszkania dla Abwehry (**), miejsce odbierania paczek, do których dostęp był oszczędnie przyznawany .Reszta terenu-mniejsza niż w Bornym Sulinowie-została jeszcze ograniczona od czerwca 1942roku, 2 tygodnie po naszym przybyciu na miejsce.
Druty ciągnęły się na zewnątrz obozu i były wzmocnione drutem umieszczonym na słupach wbitych w ziemię. To pierwsze ogrodzenie biegło wzdłuż obozu, około metra od pasu drutów kolczastych. Zostaliśmy poinformowani, że ci, którzy chcieli odzyskać przedmioty , które upadły za tym pierwszym ogrodzeniem zostali powitani przez strzały z wieżyczek strażniczych (***).'' Konstrukcja tego nowego obozu była przepisowa: 4 budynki, dwa naprzeciwko dwóch, stanowiły nasze lokum. Na północny-wschód blok I, na południowy-wschód blok II. Naprzeciwko, dwa inne budynki-ich repliki, za szerokim prostokątnym podwórzem:naprzeciw bloku I-blok III, blokII naprzeciw bloku IV.'' Na północy, budynek jadalni, poczty i Abwehry;na południu, sala gimnastyczna''.

‘’Byliśmy wciąż zbyt nieliczni by zajmować cztery bloki. Na zachodzie obozu znajdowała się strefa zajęta przez 6 garaży, ponumerowanych od 3 do 8 i przeznaczonych dla maszyn i samochodów pułku zmotoryzowanego. Niektóre z nich, częściowo lub w całości były zajęte przez  licznych oficerów i żołnierzy. Garaż numer 5 zostanie, jak za czasów Polaków, przerobiony na teatr. ‘’Pięć wieżyczek strażniczych, dwie na południu, po jednej na trzech pozostałych stronach uzupełniały dekorację.’’ Nie było już piasku i nor królików, tutaj królował step i cement.’’(4)

Tutaj również, jest bardzo ciężko określić liczbę populacji obozu. Powiedzieliśmy, że około 3 000 jeńców (oficerów i żołnierzy) opuściło Borne Sulinowo by dojść do Choszczna. Jednak podczas 2,5 lat które tu spędzimy, miały miejsce liczne migracje: wyjazdy chorych, jaki również wyjazdy do ochotniczej pracy, transfery do innych obozów-szczególnie do Lubeki- i które były rekompensowane  przez  przybycie nowych kolegów, pochodzących z innych obozów, czasem zamykanych  (Schubin w sierpniu 42r.-Schoken w sierpniu 43roku-Montwy w maju 44roku-Wagna we wrześniu 444roku).
Można uznać, że liczba jeńców w obozie utrzymywała się pomiędzy 2500 a 3000.